Część III - Malý Rozsutec (1343 m)
Rozpoczynamy zejście z Wielkiego Rozsutca. Początkowo szlak przechodzi przez jego kilka wierzchołków.
Widok na Mały Rozsutec. Dość niepozorny z perspektywy wielkiego.
Wydaje się że traci się znacznie więcej wysokości, niż podchodząc z drugiej strony. W rzeczywistości jest odwrotnie. To pewnie dlatego, że tu jest kilka podejść na zejściu i wypłaszczeń.
Biela. Widać nawet nasze autko.
Stoimy pod Małym. Szlak jest dobrze widoczny, to ta zacieniona szczelina idąca od środka ukośnie w prawo w górę. Robi wrażenie.
Podejście jest krótkie, ale bardzo strome.
Tak, jest znacznie trudniejsze niż na Wielki Rozsutec.
Biedny piesek. Klamry i łańcuchy mu tylko przeszkadzają.
Szczytujemy! 
Widok na Wielkiego.
W oddali Wielki Chocz.
Widok na szlak zejściowy z drugiej strony. Też bardzo ciekawy.
Pokazałem Tobiemu. Akurat ten w sam raz dla piesków. Dla ludzi mniej, bo się wszystko sypie. Kiedyś wychodziliśmy tędy z Ukochaną, jak jeszcze nie było sztucznych ułatwień i zastanawialiśmy się, czy zejście jest możliwe. Wydawało się, że nie. Teraz z ułatwieniami już tak.
Pora wracać i zejść tą samą drogą co wychodziliśmy. Tobi jest przerażony!!!
Chociaż nie, wcale nie jest.
Dalej schodzimy czerwonym szlakiem przez nienazwany grzbiet na Príslop nad Bielou.
Sporo miejsc widokowych: Osnica, Stoh, Rozsutec.
Dużo bardzo stromych zejść w lesie.
Trochę skałek.
Meldujemy się na przełęczy.
Pozostało zejść pozaszlakowo na dół. Wioski nie widać, ale ona tam jest
Taka to była wycieczka - bardzo przyjemny klasyk w Małej Fatrze
THE END
|
